FOR ENGLISH WEBSITEΜπορεί να συμβεί σε κάθε ηλικία, τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες αλλά αρκετά συχνά και σε παιδιά.
Θεωρείται μία από τις αιτίες μη ουλωτικής αλωπεκίας, δηλαδή δεν δημιουργούνται ουλές στο κεφάλι όπως σε κάποιες άλλες αλωπεκίες.
Εμφανίζεται σε συχνότητα στο 2% του πληθυσμού.
Τα συμπτώματα της γυροειδούς αλωπεκίας συνήθως περιλαμβάνουν άτριχα σημεία σε σχήμα στρογγυλό όπως ένα κέρμα, που μπορεί να εμφανισθούν στο τριχωτό της κεφαλής αλλά και στο στήθος, στα άκρα, στα φρύδια και τις βλεφαρίδες, στο εφήβαιο αλλά και στη γενιάδα. Μερικές φορές μπορεί να προσβάλλει το σύνολο των τριχών της κεφαλής (ολική γυροειδής αλωπεκία), αλλά και ολόκληρου του σώματος (καθολική γυροειδής αλωπεκία). Δεν σημαίνει όμως ότι όλοι οι ασθενείς που θα εμφανίσουν μία ή περισσοτέρες περιοχές αλωπεκίας, θα χάσουν και όλες τους τις τρίχες.
Η επανέκφυση των τριχών στην πλειοψηφία των ασθενών με γυροειδή αλωπεκία ξαναρχίζει μετά από κάποιες βδομάδες-μήνες ίσως και χρόνια. Σε λίγες περιπτώσεις οι τρίχες δεν ξαναφυτρώνουν.
Όταν η απώλεια τριχών είναι σχετικά περιορισμένη, όπως συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις, η πλήρης αναγέννησή τους επέρχεται. Όταν όμως η απώλεια τριχών είναι εκτεταμένη, τότε ενδέχεται η επανεμφάνιση της τριχοφυίας να μην είναι ολική.
Όταν οι τρίχες ξαναβγαίνουν μπορεί να είναι λευκές, τουλάχιστον στην αρχή, αλλά μπορεί να εμφανισθούν και νέα μέρη που θα προσβληθούν από την γυροειδή αλωπεκία.
Είναι εντελώς απρόβλεπτο αν θα εμφανισθούν ή όχι νέες υποτροπές της νόσου στο μέλλον.
Οι έως τώρα μελέτες έχουν δείξει ότι αυτό το είδος τριχόπτωσης συμβαίνει όταν το ανοσοποιητικό σύστημα προσβάλλει την αναπτυσόμενη τρίχα και δημιουργεί φλεγμονή γύρω από τη ρίζα της τρίχας, με αποτέλεσμα η τρίχα να πέφτει.
Οι λόγοι γι’αυτή την αυτοάνοση πάθηση δεν έχουν γίνει πλήρως κατανοητοί. Περίπου 20% των πασχόντων έχουν θετικό οικογενειακό ιστορικό, δηλαδή κάποιος από την οικογένειά τους είχε την ίδια πάθηση. Αν και θεωρείται βέβαιο ότι είναι αρκετά τα γονίδια που κάνουν ένα άτομο πιο ευαίσθητο στην εμφάνιση της νόσου, δεν κατατάσσεται στην κατηγορία των κληρονομικών παθήσεων.
Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι υπάρχει ένα ευρύ φάσμα επιβαρυντικών παραγόντων που καθιστούν κάποιον άνθρωπο πιο ευαίσθητο στο να εμφανίσει γυροειδή αλωπεκία. Κάποιες αλλεργίες, ιοί, ακόμα και τοξίνες μπορεί να συμβάλλουν σε αυτό. Είναι πολύ πιθανό να συνδιάζονται αρκετοί παράγοντες για να ενεργοποιηθεί η νόσος σε ένα άτομο.
Περιστασιακά το στρες φαίνεται να πυροδοτεί την νόσο, και παλιότερα υπήρχε η αντίληψη ότι το στρες είναι η αιτία της νόσου, ωστόσο είναι πιο πιθανό ότι η σύνδεση της νόσου με το στρες είναι τυχαία αφού οι περισσότεροι ασθενείς που προσβάλλονται δεν έχουν αυξημένα επίπεδα στρες.
Καλό είναι να γνωρίζουμε ότι η γυροειδής αλωπεκία δεν συνδέεται με διατροφή ή έλλειψη βιταμινών, όπως πολλοί ασθενείς με ρωτούν.
Τέλος η πάθηση αυτή κάποιες φορές συνδέεται με άλλες αυτοάνοσες παθήσεις, όπως δυσλειτουργία θυρεοειδούς, σάκχαρο, λύκο, ρευματοειδή αρθρίτιδα, ατοπική δερματίτιδα και λεύκη, αλλά σε μικρό ποσοστό.
Άρα ουσιαστικά τα αίτια αφορούν σε ανοσολογικούς παράγοντες, γενετικούς ( γονίδια) και περιβαλλοντικούς παράγοντες (ιοί, τοξίνες).
Αν έχετε γυροειδή αλωπεκία στο τριχωτό της κεφαλής, αυτή μπορεί να συνοδεύεται και από μια αίσθηση σαν μυρμήγκιασμα. Ένα άλλο πιθανό σύμπτωμα είναι μικρά βαθουλώματα στα νύχια.
H λήψη του ιστορικού είναι σημαντκή καθώς και η καλή κλινική εξέταση. Επίσης, το τεστ έλξης ( pull test) και τριχοσκόπηση θα καθορίσουν σε ποιο στάδιο βρίσκεται η νόσος, ενώ πολύ σπάνια μπορεί να χρειαστεί να γίνει και βιοψία του τριχωτού της κεφαλής κατά την οποία λαμβάνουμε ένα μικρό δείγμα δέρματος για να το εξετάσουμε στο μικροσκόπιο. Μπορεί να σας γίνει εξέταση αίματος για να διαπιστωθεί κάποια πάθηση του θυρεοειδούς αδένα που σχετίζεται με τη γυροειδή αλωπεκία. Ελέγχεται επίσης η βιταμίνη D, καθώς η έλλειψή της μειώνει την ανταπόκριση του πάσχοντος στη θεραπεία και για το λόγο αυτό τα επίπεδά της πρέπει να είναι βέλτιστα πριν την έναρξη οποιασδήποτε θεραπείας.
H επιλογή της κατάλληλης θεραπείας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως την έκταση της νόσου, το πόσο ενεργή είναι, την ηλικία του ασθενούς και άλλοι.
Υπάρχουν πολλές θεραπείες αλλά ο κάθε ασθενής ανταποκρίνεται διαφορετικά στην κάθε θεραπεία. Για περιορισμένης έκτασης συμπτώματα χρησιμοποιούντα αλοιφές, κρέμες ή επιχρίσματα αλλά και έγχυση στεροειδών στην περιοχή της βλάβης.
Μερικοί γιατροί χορηγούν στεροειδή από το στόμα αλλά προσωπικά , δεν συνηθίζω να τα χρησιμοποιώ διότι πολλές φορές επανεμφανίζεται η τριχόπτωση άμεσα μετά την διακοπή της θεραπείας. Ο αφρός Minoxidil μπορεί να εμποδίσει την περαιτέρω απώλεια τριχών και να βελτιώσει την πυκνότητά τους, αλλά θα πρέπει ο ασθενής να τον χρησιμοποιεί για τουλάχιστον έξι μήνες.
Μια άλλη θεραπευτική επιλογή είναι η Anthralin, μια συνθετική ουσία σαν πίσσα.
Η θεραπεία ευαισθητοποίησης εξ επαφής είναι μια ακόμα επιλογή και με αυτή προκαλείται φλεγμονή στο τριχωτό της κεφαλής η οποία βοηθά στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων.
Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν ανοσοκατασταλτικά χάπια όπως η μεθοτρεξάτη, η αζαθειοπρίνη ή η κυκλοσπορίνη.
Υπάρχουν επίσης και μερικές νέες θεραπείες, οι οποίες βρίσκονται στο στάδιο των κλινικών δοκιμών (τοφασιτινίμπη, ρουξολοτινίμπη και μπαρισιτινίμπη). Αυτά είναι ενδεχομένως νέα ανοσοκατασταλτικά χάπια για τη γυροειδή αλωπεκία.
Επιπλέον, μελετώνται για την αποτελεσματικότητά τους και συνθέσεις τοπικής εφαρμογής αυτών των φαρμάκων στη θεραπεία της γυροειδούς αλωπεκίας.
Ακόμα και στις πιο σοβαρές περιπτώσεις ολικής αλωπεκίας και καθολικής αλωπεκίας μπορεί να υπάρξει ίαση κάποια στιγμή στο μέλλον. Σύμφωνα με τις έρευνες, στο 40% των πασχόντων με μία άτριχη περιοχή η τριχοφυΐα επανέρχεται πλήρως μέσα σε έξι μήνες και το 27% των πασχόντων με πολλαπλές περιοχές τριχόπτωσης, αναρρώνουν πλήρως μέσα σε διάστημα ενός έτους.
Τα μαλλιά δεν αποτελούν απλά διακόσμηση του κεφαλιού – προσφέρουν προστασία. Εάν έχετε μέρη χωρίς τρίχες, πρέπει να χρησιμοποιείτε αντηλιακό ή καπέλο για να αποφύγετε τα εγκαύματα από το δυνατό ήλιο. Να προσέχετε επίσης τις χαμηλές πόρτες, τα ντουλάπια και τα κλαδιά των δένδρων που μπορεί να τραυματίσουν άσχημα τα γυμνά σημεία του κεφαλιού σας.
Η τοποθέτηση πρόσθετων μαλλιών (εξτένσιονς, extensions) μπορεί να βοηθήσει να καμουφλάρετε το πρόβλημα κυρίως στις χρόνιες μορφές. Οι ψεύτικες βλεφαρίδες, τα μολύβια για τα φρύδια και το τατουάζ φρυδιών μπορεί να σας βοηθήσουν να νιώσετε καλύτερα με την εμφάνισή σας.
Αν ανησυχείτε ότι τα μαλλιά σας πέφτουν ή αραιώνουν, μην απογοητεύεστε – υπάρχουν αρκετές θεραπείες ανάλογα με την αίτια και η πλειοψηφία των ασθενών βρίσκει λύση στο πρόβλημά του.
Κλείστε ραντεβού με έναν Δερματολόγο εξειδικευμένο στις παθήσεις τριχωτού.